नरम स्वभाव, हसिलो अनुहार भएकी साहित्यकार, गीतकार, शिक्षासेवी, संचारकर्मी लगायत बहुपहिचान र बहुप्रतीभायुक्त नारी हुन् बिमला हुमागाईं। बिगत एक दशक देखि विभिन्न क्षेत्रमा सक्रिय रहेर देश र जनतालाइ सेवा गर्दै आएकी हुमागाई सामाजिक कार्यमा पनि उतिकै सक्रिय छन ।  

 बिमलाले संचारक्षेत्रको माध्यमबाट जनतालाई सुसुचित गर्दै हजारौं पिडित नेपालीहरु दुःखको घाउमा मलम पट्टि लगाउन समेत सफल भएकी उनी महिला सशक्तीकरण, सम्मान र स्वतन्त्रतालाई प्रबर्धन गर्दै नारि हकहितमा दरिलो आवाज बनेकी छन्।  

त्यतिमात्र नभई बहुप्रतिभाशाली, भर्सलटाइल नारिको रुपमा पनि परिचित छिन। भबिष्यमा शिक्षा, साहित्य, राजनीति र सामाजिक कार्यमानै आफ्नो जिबन व्यतित गर्ने सोच बनाएकी उनी निरन्तर समाज परिबर्तनमा प्रयासरत छिन। आफुलाई कानुनको बिधार्थी समेत रहेकी बिमला हुमागाईंका विभिन्न साहित्यिक कृतिहरु प्रकाशित छन्।  ‘अधबैशे आइमाई’ उपन्यास उनको चर्चित कृति हो।  बिमला हुमागाईं उर्फ (बोध शर्मा) को नामले परिचित उनीसंग गरिएको संक्षिप्त कुराकानी 

आजभोलि के गर्दै हुनुहुन्छ  ?
आजभोलि पुस्तक लेखन, गित संगीत, बोध इन्टरटेनमेन्ट प्रालिको दैनिक कार्य लगायत विभिन्न संघ संस्था र राजनीति गतिबिधिमा ब्यस्त छु ।

यति धेरै क्षेत्रमा संलग्न हुनुहुन्छ, समय ब्यबस्थापन कसरी गर्नुहुन्छ ? 

मानिसमा काम गर्ने इच्छाशक्ति हुनुपर्छ समयलाई ब्यबस्थापन गर्न गाह्रो हुदैन भन्ने लाग्छ । कोभिड–१९ र लकडाउनले मारमा परेको हाम्रो मनोरंजन क्षेत्रलाइ अगाडी बढाउन हामीनै सक्रिय हुनुपर्छ भनेर लागिरहेकी छु। मेरो दैनिकी एकदम व्यस्ततामा बितिरहेको छ, बिहान उठेर योगा गर्ने, दिउँसो कलेज र कार्यालय, विभिन्न कार्यक्रम, गित संगीत र साहित्य लेखन तथा नयाँ म्युजिक भिडियोहरुको छायांकनको तयारि गरिरहेकी छु । देश र समाजको लागि सेवा गर्छु भन्ने दृढ  संकल्प लिएर अगाडी  बढिरहेकी छु समय ब्यवास्थ्पन पनि हुदै गएको जस्तो लाग्छ ।

फेरी कुनै बुक निकाल्ने तयारिमा हुनुहुन्छ ?

म साहित्य लेखनमा रुचि राख्छु ‘अधबैशे आइमाई’ उपन्यासलाई पाठकले अत्याधिक मन पराउनु भो उत्साहित छु।  त्यहिँ उत्साह र आशा र फेरी माया साथ सहयोगपाउने अपेक्षा सहित “बिग्रिएको रिदम“ ल्याउने तयारिमा छु। यो पुस्तक मानसिक स्वास्थ्यको बारेमा लेखिएको छ ।

सामाजिक कार्यमा समेत तपाइँ सक्रिय हुनुहुन्छ, के कस्ता कामहरु गर्दै हुनुहुन्छ ?

म एक सामाजिक महिला हुँ, अरुको दुख पिडा देख्न सक्दिन। हामि सामाजिक प्राणि भएर जन्मे पछि समाजको लागि समेत ठोस योगदान पुर्याउनु पर्छ जस्तो लाग्छ। दुःख, पिडामा कोहि छ भने म देख्न सक्दिन। लकडाउनको समयमा खाना वितरण देखि राहत वितरणसम्मको धेरै कार्यहरु गरेको छु। मानिस आफैले चाहेर कोहि पनि अनाथ र गरिब हुने होइन त्यसैले आफुले आर्जन गरेको रकमबाट केहि प्रतिशत सामाजिक कार्यमा लगाउने गरेकी छु।

जीवनको अर्थ के हो ?

जीवन आफ्नो लागि मात्र जिउनुको कुनै अर्थ हुँदैन, हामी सामाजिक प्राणी भएकोले गर्दा देश र समाजको लागि केही गर्नुपर्छ भन्ने मान्यता राख्छु। यो देशलाइ समृद्ध अनि विकसित बनाउने जिम्मा हाम्रो पनि हो । काम गर्दै जाँदा कहिले राम्रो हुन्छ कहिले नराम्रो हुन्छ तर पनि हामी आफ्नो लक्ष्य बाट विचलित नभई राम्रो कामको लागि अगाडि बढ्नु पर्छ तसर्थ जीवन सुख दुख, हाँसो र रोदनको समिश्रण पनि हो । जीबन एउटा निरन्तर चलिरहने प्रक्रिया हो, कर्म गर्नुहोस फल आफै मिल्छ ।

जीवनका भोगाइहरु के हुन् र?

जीवन जिउनु एक कला हो । जन्मिएपछि हामी एकदिन मर्नुनै पर्छ । तर, हामी हाम्रो जिबनकालमा कस्तो जीवन बाँच्छौं भन्ने कुरा हाम्रो कलाको कुरा हो । कसैले गुणस्तरिय जीवन बाँच्छन्, कसैले बेकारको जीवन बाँच्छ । एउटा भनाई छ, ‘जीवन कति लामो बाँच्छौं, त्यसले कुनै अर्थ राख्दैन । तर, कस्तो जीवन बाँच्छौं, त्यसले खास अर्थ राख्छ ।’ जन्म पश्चात् जीवनलाई सफल बनाउनु उदेश्य प्राप्ति हो । जीवनमा सफलताको लागि इच्छाशक्ति, ज्ञानशक्ति र कर्मशक्तिको सदुपयोग गर्नुपर्छ । इच्छाशक्ति र कर्म गर्ने व्यक्तिले नै ज्ञान शक्ति प्राप्त गर्छ । जब निराकार आत्मा, साकार शरीर, इन्द्रिय र मनको साथ मिल्छ, तब शरीरमा शक्तिको सञ्चार हुन्छ । जन्म भएपछि आफ्नो पूर्णशक्तिको विकास गर्नु जीवनको लक्ष्य हो । जीवनमा हरेक मानिसको सपना हुन्छ। अधिकांश मानिस आफूलाई सफल, सबल र सक्षम बनाउन चाहान्छन, तर हामीले आफुले भने जस्तो जिबन व्यतित गर्न सकिरहेको हुँदैनौ। तसर्थ सुख दुखको समीश्रणलाइ आत्मासाथ गर्दै सत्कर्म गर्नु जीवनको भोगाइ हो।

तपाईलाइ समाज परिबर्तन गर्न के गर्नु पर्छ जस्तो लाग्छ ?

म एउटा राजनीति सिक्दै गरेको महिला हो। नेपालि राजनीति तथा सामाजिक बित्रिष्णाले गर्दा समाज नकारात्मक सोचको सिकार बन्दै गइरहेको छ भने त्यो समाजभित्रका पात्र हामी चाहिँ सकारात्मक कसरी हुन सकौँला रु समाज नकारात्मक सोचले अगाडि बढ्दैन भन्ने थाहा छ । तर, पनि नकारात्मक विचारको ओइरो छ । हाम्रो समाजमा आलोचना गर्ने प्रवृत्ति संस्कारकै रूपमा विकास भइरहेको छ, जहाँ इन्टरनेटमा पहुँच हुनेहरूका लागि अहिले आफ्नो गुनासो व्यक्त गर्न फेसबुक, ट्विटरजस्ता सामाजिक सञ्जाल राम्रो माध्यम बनिरहेको छ । अहिलेका युवाहरुलाई भविष्य प्रति ढुक्क बनाउन सक्नुपर्छ । काम गरेपछि सफल भइन्छ, लगानी गरेपछि नाफा हुन्छ, मिहेनत गरेपछि प्रगति हुन्छ, यात्रा प्रारम्भ गरेपछि चाहेको गन्तव्यमा अवश्य पुगिन्छ भन्ने विश्वास दिलाउनुपर्छ । बलियो आत्मविश्वास तयार पार्नुपर्छ । यस्तो उच्च मनोबल बनेपछि मात्रै व्यक्तिले हरेक क्षेत्रमा आफूलाई प्रतिस्पर्धीका रूपमा उभ्याउँछ । प्रसन्नता, उत्साह, उमंग, प्रशंसाले भरिएको समाजमा मात्रै उन्नतिको सम्भावना हुन्छ । निराशा, कुण्ठा मात्रै व्यक्त गर्ने, अरूको अनावश्यक चियोचर्चो र आलोचना गर्ने संस्कारले सिर्जनात्मकता सम्भव हुँदैन । यसका लागि सकारात्मक सोचकै आवश्यक हुन्छ र समाज परिबर्तन हुन्छ । सामाजिक सोच, विचार, चिन्तन र व्यवहार गतिशील प्रक्रिया हो । समयक्रममा रुपान्तरण अवश्यम्भावी छ । सामाजिक रुपान्तरण सामाजिक विकासका लागि अपरिहार्य छ ।

महत्वपूर्ण समय दिनु भो धेरै धेरै धन्यवाद।  

हस धन्यवाद